ลียูโนร์แห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: Leonor [liuˈnoɾ], เดนมาร์ก: Eleonora; ราวค.ศ. 1211 - 28 สิงหาคม ค.ศ. 1231) เป็นเจ้าหญิงแห่งโปรตุเกส (อินฟันตา; infanta) ทรงเป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวในพระเจ้าอาฟงซูที่ 2 แห่งโปรตุเกสกับอูร์รากาแห่งกัสติยา และทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก จากการอภิเษกสมรสกับวัลเดมาร์ยุวกษัตริย์ พระราชโอรสในพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก ในปีค.ศ. 1229[1]บิชอปกันเนอร์แห่งวีบอร์ก เป็นผู้ต้นคิดแผนการอภิเษกสมรส ด้วยสมเด็จน้าหรือพระปิตุจฉาของเจ้าหญิงลียูโนร์แห่งโปรตุเกส คือ บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส สมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์กและเป็นพระชนนีเลี้ยงในวัลเดมาร์ยุวกษัตริย์ พระราชพิธีจัดที่เมืองรีเปอในวันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ. 1229 และในวันถัดมา ยุวพระราชินีลียูโนร์ หรือ เอเลโอนอรา ทรงได้รับศักดินาเกาะฟึนครึ่งหนึ่งบริเวณทางใต้ในฐานะของขวัญวันอภิเษกสมรสจากพระราชสวามี แม้ว่าทรงดำรงเป็นยุวราชินี แต่ก็ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์กองค์หนึ่งเดียวซึ่งพระปิตุจฉาของพระนางได้สิ้นพระชนม์ไปแล้วแปดปีก่อนหน้านี้ โดยกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 2 ไม่ได้อภิเษกสมรสใหม่เพียงแค่สองปีถัดมา สมเด็จพระราชินีลียูโนร์ได้สิ้นพระชนม์หลังจากมีพระประสูติกาลในวันที่ 28 สิงหาคม ค.ศ. 1231 สามเดือนถัดมาพระราชสวามีก็สวรรคตจากอุบัติเหตุจากการต้องลูกธนูระหว่างล่าสัตว์มีการตรวจสอบหลุมฝังพระศพของสมเด็จพระราชินีลียูโนร์ที่วิหารในริงสเต็ด พบว่าโครงกระดูกของพระนางมีร่องรอยของโรคมะเร็งกระดูก ซึ่งอาจเป็นสาเหตุสำคัญให้พระนางสิ้นพระชนม์ บริเวณส่วนพระบาทของพระราชินีลียูโนร์ มีโลงศพทำด้วยสารตะกั่วมีกระดูกของเด็กอายุประมาณ 6 เดือน ซึ่งป่วยหนักและเป็นโรคซครอฟิวเลอร์ตั้งแต่แรกเกิด ดังนั้นพระราชินีอาจมีพระสูติกาลบุตรซึ่งมีพระชนม์ชีพอยู่ได้เพียงหกเดือน[2]